เรื่อง...เต่าหินตาบอด โอ้เต่าเอ๋ยขอถามความสักอย่าง ตัวเป็นหินตาก็บอดยอดเวรกรรม มนุษย์เอ๋ย!เราจะบอกกรอกหูเจ้า ธรรมของเจ้าคือตำราบ้าพอดู ที่เป็นหินหมายถึงเย็นอย่างนิพพาน ความหนวกบอดยอดสงบลบล้างกรรม อันตำรานั้นไม่ใช่พระธรรมเลย จะมีธรรมกันบ้างช่างกระไร
มนุษย์ : เต่า :
เต่านี้ช่างโง่เสียจริง มีคัมภีร์อยู่บนหลังแล้ว เหตุไฉนจึงไม่รู้ธรรมะ บนหลังฉันนี้ยังไม่ใช่ธรรมะแท้จริง. ความหนวกบอด คือ ความไม่ยินดียินร้ายในอารมณ์ที่มากระทบ; ความเย็นและสงบที่เนื้อตัวของฉันต่างหาก เป็นธรรมะที่แท้จริง.
จะหาธรรมะที่แท้จริงที่ไหนอื่นเล่า มนุษย์เอ๋ย!