เรื่อง...เต่าหินตาบอด

          
โอ้เต่าเอ๋ยขอถามความสักอย่าง
ตัวเป็นหินตาก็บอดยอดเวรกรรม

          มนุษย์เอ๋ย!เราจะบอกกรอกหูเจ้า
ธรรมของเจ้าคือตำราบ้าพอดู
ที่เป็นหินหมายถึงเย็นอย่างนิพพาน
ความหนวกบอดยอดสงบลบล้างกรรม
อันตำรานั้นไม่ใช่พระธรรมเลย
จะมีธรรมกันบ้างช่างกระไร



ดูท่าทางของเต่าเรานึกขำ
มีพระธรรมอยู่บนหลังยังไม่รู้

ตัวเราเองแหละคือธรรมตำตาอยู่
ธรรมของตูคือตัวตูอยู่ที่ธรรม
เพราะประหารอวิชชาไยว่าขำ
เป็นความว่างมีประจำอยู่ร่ำไป
คิดดูเถิดคนเอ๋ยอย่าไถล
คว้าเอาไว้แต่คัมภีร์ดีนักเอยฯ

มนุษย์ :

เต่า :

เต่านี้ช่างโง่เสียจริง มีคัมภีร์อยู่บนหลังแล้ว เหตุไฉนจึงไม่รู้ธรรมะ

บนหลังฉันนี้ยังไม่ใช่ธรรมะแท้จริง. ความหนวกบอด คือ ความไม่ยินดียินร้ายในอารมณ์ที่มากระทบ; ความเย็นและสงบที่เนื้อตัวของฉันต่างหาก เป็นธรรมะที่แท้จริง.

จะหาธรรมะที่แท้จริงที่ไหนอื่นเล่า มนุษย์เอ๋ย!   

 

ชมภาพปริศนาธรรมก่อนภาพนี้ ปิดหน้าต่างนี้ ชมภาพปริศนาธรรมภาพถัดไป