หลวงพ่อเกษม เขมโก
สุสานไตรลักษณ์ จ.ลำปาง

ท่านเป็นพระที่พากเพียรเจริญ
วิปัสสนากรรมฐานเป็นอย่างยิ่ง
โดยถือสันโดษและใช้อำนาจจิตควบคุมร่างกาย
เพื่อการเข้าสู่สมาธิเบื้องหน้าเชิงตะกอน
ท่านหมดสิ้นกิเลสแล้ว
และเปี่ยมล้นด้วยเมตตาธรรมอย่างสูงส่ง

พระนิโรธรังสีคัมภีรปัญญาจารย์
(หลวงปู่เทสก์ เทสรงฺสี)
วัดหินหมากเป้ง อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย

บวชเป็นสามเณรเมื่ออายุ ๑๖ ปี
และอุปสมบทเป็นพระภิกษุเมื่ออายุ ๒๒ ปี
เป็นศิษย์ของ พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต
ท่านจำพรรษาอยู่เกือบทุกภาค
ของประเทศมาแล้ว

พระมงคลเทพมุนี
(หลวงพ่อวัดปากน้ำ)
วัดปากน้ำ กรุงเทพมหานคร

ผู้มุ่งปฏิบัติด้านวิปัสสนากรรมฐานอย่างแรงกล้า
จนได้เห็นกายต่างๆ ขึ้นถึงขั้น ธรรมกาย
ท่านได้สร้างคุณประโยชน์ให้แก่
วงการพระพุทธศาสนาเป็นเอนกอนันต์
จนถึงมรณภาพเมื่อปี พ.ศ. ๒๕๐๒
ชนมายุ ๗๕ ปี

พระราชสังวราภิมณฑ์
(หลวงปู่โต๊ะ อินทสุวณฺโณ)
วัดประดู่ฉิมพลี กรุงเทพมหานคร

บรรพชาเป็นสามเณรเมื่ออายุ ๑๗ ปี แล้วอุปสมบทเป็นพระภิกษุเมื่ออายุ ๒๐ ปี
ท่านประพฤติ ปฏิบัติอยู่ใน สมณธรรม
ออกธุดงค์จาริกไปยังสถานที่ต่างๆ
ทั้งในประเทศและต่างประเทศ
ท่านมรณภาพเมื่ออายุ ๙๔ ปี โดยได้รับ
พระราชทานบำเพ็ญพระราชกุศลถวายหลวงปู่

พระสุพรหมยานเถระ
(ครูบาพรหมา พฺรมจกฺโก)
วัดพระพุทธบาทตากผ้า อ.ป่าซาง จ.ลำพูน

ท่านเป็นผู้ที่ทำให้ วัดพระพุทธบาทตากผ้า
ซึ่งร้างมานานเกือบพันปี
กลับฟื้นเจริญรุ่งเรืองขึ้นอีกครั้งหนึ่ง
ท่านเป็นสงฆ์ที่มักน้อย
ถือสันโดษด้านปัจจัย ๔
และมีเมตตาธรรมสูง
ท่านถึงแก่มรณภาพเมื่อปี พ.ศ. ๒๕๓๐