เรื่อง...ยิ่งคัดลอกยิ่งเลอะเทอะ

          พระคัมภีร์ยังมิใช่องค์พระธรรม
ครั้นนานเข้าคัดลอกกันสืบมา
คัดพลางฉงนพลางช่างอึดอัด
ยิ่งเป็นปราชญ์ยิ่งแก้ไปได้ไกลครัน

          ส่วนพระธรรมล้ำเลิศประเสริฐแท้
ธรรมของใครใครเห็นตามเป็นจริง
ทั้งมิอาจถ่ายทอดวิธีใด
ไม่มีทางซื้อขายหรือให้ปัน



มีไว้เพียงอ่านจำเมื่อศึกษา
เพียงแต่เขียนอักขราให้คล้ายกัน
ตัวไม่ชัดเดาไปคล้ายในฝัน
ยิ่งแก้มันก็ยิ่งเลอะไม่เจอะจริง.

ไม่มีใครอาจแก้ให้ยุ่งขิง
มิใช่สิ่งคัดลอกหรือบอกกัน
มีแต่การจัดใจให้สบสันติ์
หรือลอกกันให้เลอะไปไม่หยุดเอยฯ

          คัมภีร์ คือ บันทึกที่ถูกคัดลอก และถูกนักปราชญ์แก้ไขเพิ่มเติมเรื่อยมา ผู้แก้ยิ่งเป็นปราชญ์เท่าใดก็ยิ่งแก้ไขมากเท่านั้น จึงยิ่งมีทางที่จะผิดไปไกลมากเท่านั้น.

          ส่วนธรรมะแท้นั้น คัดลอกไม่ได้, ผิดไม่ได้, ถูกไม่ได้, ถ่ายทอดไม่ได้, สอนไม่ได้, จึงเลอะเทอะไม่ได้; รู้ได้เฉพาะตัว.

          คัมภีร์แท้เล่มเดียว คือ ความลึกล้ำที่ชีวิตตั้งหยั่งลงในชีวิต ด้วยชีวิตเอง.

 

ชมภาพปริศนาธรรมก่อนภาพนี้ ปิดหน้าต่างนี้ ชมภาพปริศนาธรรมภาพถัดไป