 |
โรงบ่อนเบี้ย |
พระราชปรารภของ
พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ต่อที่ประชุมเกี่ยวกับ
การเลิกทาษ
...อีกประการหนึ่งเห็นว่า ลูกพลเรือน บิดามารดาเกียจคร้านไม่ทำมาหากิน ก็หันหน้าเข้าเป็นนักเลง ครั้นเล่นเบี้ยเสียโปลงแล้ว ก็เอาบุตรไปขายรับใช้การงาน ของนายเงินครั้นบุตรเติบใหญ่ บิดามารดาก็ขึ้นค่าตัวทุกทีๆ มีอยู่อย่างนี้โดยมาก ถึงบุตรนั้นจะโตใหญ่ขึ้น จะคิดหาเงินทองมาใช้ให้พ้นจากความเป็นทาษก็ไม่ใคร่จะได้ เพราะบิดามารดาขายไว้แพงๆ เหลือกำลังของลูกที่จะไถ่ถอนตัวได้... บ่อนเบี้ย นำมาซึ่งความหายนะ ประชาชนจำนวนมากได้รับความเดือดร้อน ลำบากยากแค้น เพราะ การพนันต่างๆ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงมีพระราชดำริว่า ...ข้าพเจ้าเห็นว่ายังมีความขัดข้องอยู่ ด้วยกรุงสยามยังมีภาษีหวย ถั่วโป การพนันต่างๆ ฝิ่น เหล้า เหล่านี้ที่จริงได้ทำคนเป็นทาษ ให้โทษแก่มนุษย์ทั้งหลาย...จะต้องคิดดับของเหล่านี้เสียก่อนจึงจะเลิกทาษได้... พระองค์จึงประกาศเลิกบ่อนเบี้ย
เมื่อเดือนอ้าย แรมสิบสามค่ำ ปีกุน จ.ศ. ๑๒๔๙ (พ.ศ. ๒๔๓๐) โดยให้ค่อยๆ
เลิกไปเป็นขั้นๆ |
||
 |
 |
 |